Jan Hendriks Popping (1852-1927) was in eerste instantie wolhandelaar en wolverver maar werd vooral bekend als drukker en uitgever en oprichter van De Oost-Stellingwerver, de voorloper van de Nieuwe Ooststellingwerver.

De uitgeverij / drukkerij aan de Quadoelenweg bij de Brink begin 20e eeuw.

Ook heeft hij enkele publicaties op zijn naam staan en vanuit de eigen drukkerij uitgegeven, waaronder ‘Uut het leven’, een toneelstuk in drie bedrijven in het Stellingwerfs, de streektaal in Zuidoost Friesland.

Hier een scene uit dat toneelstuk.

Een bekend niet-eigen werk dat hij uitgaf is Sprookjes uit 1905, geschreven door J.H. van Balen.

Daarnaast schreef Popping een aantal boekjes over de geschiedenis van Friesland, de Stellingwerven en Ooststellingwerf.
  

In 1877 (!) richtte hij (samen met dominee Van Leeuwen, S. Posthumus en Y. Feikema)  een plaatselijk ziekenfonds op en werd zelf boekhouder.

Jan Hendriks Popping was in 1905 één van de oprichters van V.V.V. / Plaatselijk Belang Oosterwolde waarvan hij secretaris was totdat hij in 1916 het lidmaatschap opzegde.
Daarna werd hij jaren bestuurslid van de Vereeniging voor Heimstudie der Stellingwerven.

Zijn passie voor het vastleggen van de (streek)geschiedenis kwam ook tot uiting door het uitgeven van veel prentbriefkaarten van Oosterwolde en Appelscha,  waarvoor Luitzen Piers Madhuizen veelal de foto’s leverde.

Jan Hendriks Popping huwde met Elisabeth Frankes van der Horst (1849) en kreeg samen met haar twee kinderen: Hendrik Jan (1885) en Hendrikje (1887).

Hendrik Jan nam van zijn vader de krantenuitgeverij over, maar door verkeerde keuzes in de oorlog mocht hij twintig jaar lang niet werkzaam zijn in de wereld van de media. Klik HIER voor meer biografische gegevens over Hendrik Jan.

Hendrikje huwde in 1910 met Durk van der Meer, drukker in de zaak van zijn schoonvader.

Jan Hendriks Popping ligt begraven op Prandingahof in Oosterwolde (1-7-19).