Hendrik Prakken werd geboren op 6 oktober 1907 in Oosterwolde als jongste kind van Sicco Berend Prakken en Geertruida Altmann.
Sicco Berends Prakken was van 1897 tot 1934 huisarts in Oosterwolde.
Hendrik werd tandarts in Joure. Tijdens de bezetting had hij zijn telefoon ter beschikking gesteld aan het plaatselijk verzet en had een wapen.
Op 2 februari 1944 werd dr. Prakken gearresteerd en via Kamp Vught naar het concentratiekamp Sachsenhausen/Oranienburg (D) gedeporteerd.
Hij overleefde dit kamp, maar kwam ernstig verzwakt weer terug en stierf op 12 juni 1945 ’s ochtends om kwart voor zeven in het Sint-Anthonius ziekenhuis in Sneek aan de gevolgen van de doorstane ontberingen.
Het overlijden werd bij de burgerlijke stand in Sneek aangegeven door zijn broer Anton, kandidaat-notaris in Deventer.
De rouwannonce werd geplaatst, in De Heerenveensche koerier én Het Parool, ondertekend door zijn zus Cornelia Wilhelmina.
De naam van Prakken staat vermeld op een gedenkteken aan de noordmuur van de toren van de Nederlands hervormde kerk in Joure, zijn laatste woonplaats.
Ook in Assen staat Hendrik Prakken vermeld op een gedenkplaat, namelijk op die van gesneuvelde oud-leerlingen van de Rijks-HBS daar. Oorspronkelijk bevond de gedenkplaat zich in de vestibule van de voormalige Rijks HBS aan de Beilerstraat. In 1972 is de plaat verhuisd naar het Dr. Nassaucollege aan de Mr. Groen van Prinstererlaan 98. Op 9 december 2013 is het monument herplaatst.
Sinds 1960 ligt in de hal van ingang Binnenhof 1a van de Tweede Kamer der Staten-Generaal de Erelijst van Gevallenen 1940-1945. Dit document bevat de namen van degenen die in de Tweede Wereldoorlog als militair of als verzetsstrijder voor het Koninkrijk der Nederlanden zijn gevallen. Iedere dag wordt door een medewerker van de Tweede Kamer een pagina omgeslagen, zodat voor het publiek nieuwe namen te zien zijn.
Prakken staat vermeld op pagina 1010.
Hendrik Prakken werd begraven op Prandingahof in graf 3.9.7
